Spoor 10+ (2014)

Een pakkende voorstelling over een stuk vergeten geschiedenis die onder je vel kruipt en daar een tijdlang blijft nazinderen

Ultima Thule SPOOR 8 c Els Deventer
  • Tekst en regie
    Wim De Wulf
  • Spel
    Els Trio, Lieve Cornelis, Frank Hofmans en Erik Bassier
  • Muziek
    Nils De Caster en Yves Meersschaert
  • Poppen
    Evelyne Meersschaut
  • Lichtontwerp en decor
    Rupert Defossez

Jaren 50.

Gaston is 10. Vlaanderen is een zanderig patattenland, waar geen frank te verdienen valt. Gaston zijn maat is Koning Arthur. De kanarie. Die altijd meeging met zijn opa naar de koolmijnen. Want kanaries, daaraan weet ge dat er gas is in de mijn omdat ze dan doodvallen. Opa ging elke dag naar La Louvière. Met de bommeltrein van Ronse.

La Louvière, een naam als uit een schone film, de bijnaam van een madam die danst op een blinkende dansvloer met zo een zwierige rok. Maar opa sterft, aan een longziekte. Dus de kanarie is voor Gaston.

En hij noemt hem Koning Arthur.

Als de pa van Gaston werkloos wordt wil hij ook naar de Walen. Naar de mijnen.

Met die kanarie, terwijl hij toch elke zondag met de duiven speelt.

Intussen is Gaston verkozen om David te zijn in de reuzenstoet en moet hij het oog van Goliath uitgooien met een steen. Als dat lukt, is het dorp voor een jaar gevrijwaard van alle miserie. Dus dan moet Koning Arthur niet mee naar de mijn! Kan pa gerust elke dag afdalen in de schacht. Zal zijn zus haar boontjes doppen in de stad. Moet zijn broer niet op de Waalse stakers schieten! En zal Gaston kunnen trouwen met dat monument van een madam van die tist van Halle. Als de trein hem bij haar brengt, tenminste.