Troebel Water (2012)

Ze heet Vanessa. Ze is niet veel thuis. Thuis, dat is een caravan, onder de brug van de snelweg, waar die de stad invliegt. Niet die snelweg, natuurlijk, de auto’s op die snelweg. Tekedem. Tekedem. Tekedem, hoort Tommy als hij alleen in zijn bed ligt. Want zijn ma heeft veel om handen. Met vriendinnen. En vrienden. En dan is er Jean en iedere keer als hij komt is het ruzie: ‘Tommy kan u missen als de pest’. Maar aan Tommy vraagt ze niks….

En de oude man in dat huis aan de overkant, daar mag hij niet naartoe. Maar ‘s nachts kruipt Tommy op de brug van de snelweg. Dat is wel straf, zo op een baanvak lopen, op de witte strepen, zo hard ge kunt en dan maken dat ge weg zijt als er auto’s komen. Snel en weg, maar waar naartoe?

Dat zien we wel, droomt Tommy.