Joris Hessels en Dominique Collet maakten een gevoelige, absurde objectenvoorstelling over hoe het soms knettert. Over hoe een verhaal plots helemaal anders kan worden. Alles hangt af van hoe je naar de dingen kijkt.
In samenwerking met Museum Dr. Guislain
Jean-Martin keert terug naar zijn ouderlijk huis.
Zijn vader - een wereldberoemd psychiater - is gestorven.
Het huis moet leeggehaald worden.
Waar te beginnen?
Hij staat in de tuin en wil nog niet inpakken.
Plots duikt zij op, het meisje.
Alsof ze nooit is weggeweest.
'Doe uw ogen dicht en volg mijn stem!' zegt ze.
Zij weet iets wat hij niet weet.
Maar wat zij niet weet is dat hij ook iets weet
wat zij niet weet.
Samen spoelen ze terug naar hun eerste ontmoeting.
Naar de vijver.
Naar het lijk in die vijver.
'Weet ge het nog?' vraagt ze.
Stilte.
"“Chapeau, zo knap! Ik heb mijn duit in het zakje gedaan want... Jullie doen het toch weer, onder deze omstandigheden. Theater (weer eens) heruitgevonden. Virtueel warm applaus!”"
"“Wij hebben alleszins van de voorstelling genoten. Een eerste keer theater thuis. Anders, maar zeker voor herhaling vatbaar.”"