Geschift (2009)

Een cocktail van aanstekelijke humor, immense ontroering en alles wat daartussen ligt, rijkelijk gelardeerd met live-muziek, poppen en stevig van zich afbijtende acteurs.

Brussel. Een jongeman komt op een dag thuis, en wordt opgewacht door iemand die hem een pak in zijn handen stopt. In dat pak een vioolkist. Daarin een viool. Die van zijn pa. En een briefje. ‘Boris, Gij hebt gewonnen. Stanislas.’ De volgende dag vertrekt hij. Op zoek. Naar zijn pa : een zigeuner die 25 jaar geleden vertrokken is naar Jalma in Transsylvanië en van wie hij sindsdien niets meer had vernomen. Een zoektocht waarin hij op stilzwijgen botst, op twijfels of op halve waarheden.

Was zijn pa een begenadigd violist? Of alleen maar een sjoemelende grossist in onderdelen van auto’s, met een bijna godsdienstige verering voor Chevrolets? En voor vrouwen met de naam Irina die op maat gemaakt worden in Hollywood? Of was hij ooit geheimagent onder Ceausescu? De leugen flirt met het geheugen en de waarheid hangt ergens uitgeteld tegen muren. Een doolhof waar hij doormoet, wil hij op een dag te weten te komen waarom hij gewonnen heeft. Want gewonnen heeft hij.